Alman kuruluşu Plattform Industrie 4.0'ın "Ten Propositions on the Future of Digital Business Models for Industry 4.0 in the Post-Corona Economy" adlı yayını, COVID-19 pandemisinin politika, toplum ve iş faaliyetlerini eşi benzeri görülmemiş bir boyutta zorladığını belirtmiştir. Bunun etkileri, şirketlerden ve iş dünyasından yalnızca kısa süreli kriz yönetimini değil, her şeyden önemlisi gelecekteki eylemler için stratejik seçeneklerin gelişimini talep edecek kadar güçlüydü. " Bu bağlamda, bilimde belli belirsiz varlık gösteren organizasyonel bir güç tekrar odağa yerleşti: Dayanıklılık. Bu özellikle, endüstriyel imalat modeline dayanan kurumsal üretimin proses zinciri için geçerlidir.
Hiçbir şey aynı kalmaz
Industrie 4.0 platformunun tez makalesine göre, değer ağlarının dayanıklılığı endüstriyel dijitalleşmenin yeni merkezi hedef değişkenlerinden biridir. Bu durum böylece, bireyselleşme, esneklik ve sürdürülebilirlik gibi operasyonel verimlilik ve stratejik ayrımın geleneksel hedeflerini" tamamlar. Ayrıca, dayanıklılık gelecekteki yapay zeka uygulamalarının gelişimi için teşvik edici bir unsur haline gelmektedir şeklinde rapor devam etmektedir.
"Dayanıklılık" terimi Latince resalire (kendini toparlamak) kelimesinden gelir. Terim psikolojide 1950'lerde beri kullanılmaktadır ve kişilerin başarısızlıklardan sonra kendini toparlama yeteneğine işaret etmektedir. Fizikte dayanıklılık, kırılmadan enerjiyi absorbe etme yeteneği ile ölçülen malzeme esnekliği şeklinde anlaşılır. İş dünyasında dayanıklılık, adaptasyon ve inovasyon yeteneği olarak anlaşılır.
Massachusetts Teknoloji Enstitüsünde profesör olan Yossi Sheffi 2005 yılındaki "The Resilient Enterprise" adındaki kitabında, dayanıklılığın kuruluşların yüksek etkili, düşük olasılıklı bir aksamadan sonra normal performans düzeyine dönme yeteneğini ve hızını ölçtüğünü açıklamaktadır.
Temel tanım son yıllarda değişmedi. Dayanıklılık, değişimlerin dahili veya harici olmasına bakılmaksızın, herhangi bir durumda hızlı ve esnek şekilde yanıt verebilmekle ilgilidir. Ancak değişen unsurlar şunlardır: Aksamalar olmadığı kadar kısa aralıklarla oluşmaktadır ve global ağdaki tedarik zincirlerine de yayılmaktadır. Böylece şirketleri üretimde de olmadığı kadar hızlı yanıt vermeye zorlamaktadır.